Και ύστερα ήρθες και έφαγες…
Έφαγες τα κρύα κεφτεδακια που σου είχα αφήσει στο ψυγείο.
Σου΄χα πει να τα ζεστάνεις αλλά εσύ πέρα βρέχει…
Έπρεπε να τα φας μέσα σε δευτερόλεπτα
όπως κανείς και με αλλά πράγματα στην ζωή σου..
Και μετά τηλεόραση , χουζούρι…σκάλισμα μύτης (η σειρά δεν είναι δεσμευτική ..γίνεται και συνδυαστικά).
Και ύστερα ήρθες και ξέρασες…
“Γυναίκα έχει αγώνα σήμερα’’ μου είπες …
‘φερνε μπύρες’ …
και πατατάκια και μπύρες….
Αχ ποτέ δεν θα ξεχάσω τον θόρυβο που έκανες
όταν καθάριζες τον λαιμό σου και ήσουν έτοιμος να φτύσεις…
Χχχρρρρρ πτουου…
“Το καλύτερο πετάω” έλεγες…
Έπινες , έπινες , έπινες
και στο τέλος ξέρασες σε έναν κουβά και σύρθηκες στον καναπέ…
Για τέτοιο ζώον μιλάμε….
Το be κοντινιούντ….
**Από την προσωπική συλλογή μου πεζών παραλογισμών « είμαστε όλοι γουρούνια» ή
«και ύστερα ήρθες αλλά έλειπα»
