Τετάρτη 20 Αυγούστου 2008

Και ύστερα ήρθες...


Και ύστερα ήρθες και έφαγες…

Έφαγες τα κρύα κεφτεδακια που σου είχα αφήσει στο ψυγείο.

Σου΄χα πει να τα ζεστάνεις αλλά εσύ πέρα βρέχει…

Έπρεπε να τα φας μέσα σε δευτερόλεπτα

όπως κανείς και με αλλά πράγματα στην ζωή σου..

Και μετά τηλεόραση , χουζούρι…σκάλισμα μύτης (η σειρά δεν είναι δεσμευτική ..γίνεται και συνδυαστικά).


Και ύστερα ήρθες και ξέρασες…

“Γυναίκα έχει αγώνα σήμερα’’ μου είπες …

φερνε μπύρες

και πατατάκια και μπύρες….

Αχ ποτέ δεν θα ξεχάσω τον θόρυβο που έκανες

όταν καθάριζες τον λαιμό σου και ήσουν έτοιμος να φτύσεις…

Χχχρρρρρ πτουου…

“Το καλύτερο πετάω” έλεγες…

Έπινες , έπινες , έπινες

και στο τέλος ξέρασες σε έναν κουβά και σύρθηκες στον καναπέ…

Για τέτοιο ζώον μιλάμε….


Το be κοντινιούντ….


**Από την προσωπική συλλογή μου πεζών παραλογισμών « είμαστε όλοι γουρούνια» ή

«και ύστερα ήρθες αλλά έλειπα»